Gastblog van het Amsterdamse Bos - Bijdragen september 2020
Filter op categorie
Bijdragen uit het archief
- Bijdragen juni 2022
- Bijdragen juni 2021
- Bijdragen mei 2021
- Bijdragen april 2021
- Bijdragen februari 2021
- Bijdragen januari 2021
- Bijdragen december 2020
- Bijdragen oktober 2020
- Bijdragen september 2020
- Bijdragen augustus 2020
- Bijdragen mei 2020
- Bijdragen april 2020
- Bijdragen februari 2020
- Bijdragen januari 2020
- Bijdragen december 2019
- Bijdragen november 2019
- Bijdragen oktober 2019
- Bijdragen september 2019
- Bijdragen augustus 2019
- Bijdragen juli 2019
- Bijdragen juni 2019
In dit gastblog delen medewerkers van het Amsterdamse Bos interessante kennis en ervaringen. Van bijzondere bomen tot onze Schotse Hooglanders, van festivals tot educatie. Lees mee!
NB Bij elke weblog kan helaas maar één foto geplaatst worden. Kijk op onze facebookpagina voor méér foto's.
Reacties
Je kunt op een blog reageren via de knop, 'reageer' onder het bericht. Reacties worden een paar keer per week verwerkt. Dit betekent dat het even kan duren voor jouw reactie zichtbaar is.
Gewoonlijk overkomt me dat niet, maar bij mijn laatste bezoek aan het Bos kwamen allerlei oude kinderliedjes naar boven. Sommige misschien ondertussen te fout om nog hardop te zingen. De twee die bleven haken waren 'Een Nederlandse Amerikaan' en 'Onder moeders paraplu'. Wat was namelijk het geval, het regende die morgen.
Na alle droogte dit jaar, is regen zeker welkom in het Bos. Zelf was ik ook wel toe aan wat frissigheid. En wie alleen bij zonnig weer wandelt, mist veel. Bij vochtig weer hoor, ruik en zie je weer heel andere dingen in het Bos. En met goede regenkleding of moeders paraplu is er gelukkig niets aan de hand.
Schuldig plezier
Terwijl de regen dus van tik-tak-tik deed, zag ik midden op het pad een Nederlandse Amerikaan. Of moet ik zeggen een Amerikaanse Nederlander. Hoe dan ook, ik heb het over de rode Amerikaanse rivierkreeft. Pas in 1985 voor het eerst gezien in Nederland. En nu wijd verbreid. Volgens ecologen een flink probleem al is een volwassen exemplaar maar een centimeter of 17. Ze eten namelijk alles, maar dan ook écht alles: larven, kikkerdril, planten en zelfs elkaar. Bovendien graven ze holen en verzwakken zo oevers en keringen. Ook gaat hun aanwezigheid ten koste van de waterkwaliteit, met als gevolg dat de biodiversiteit sterk afneemt. We hebben nu rivierkreeften op plaatsen waar de Europese rivierkreeft nooit voorkwam, zoals in de veenpolders in het Westen. Maar hoewel het dus helemaal niet goed is dat we ze tegenkomen in het Bos, het blijft voor mij toch altijd wel een soort van schuldig pleziertje.
Natte molshopen
Van de acht verschillende soorten rivierkreeft die nu in Nederland leven, is de rode Amerikaan de enige die massaal het land op komt. In hun oorsprongsgebied leven ze in periodiek opdrogende plassen en moeten ze wel. De droge perioden overleven de dieren door zich in te graven. Bij ons zijn de kreeften door het opgewarmde zomerwater seksueel actief geworden. Bij regenweer komen vooral de vrouwtjes eind augustus / begin ...