Gastblog van het Amsterdamse Bos - Bijdragen mei 2020
Filter op categorie
Bijdragen uit het archief
- Bijdragen juni 2022
- Bijdragen juni 2021
- Bijdragen mei 2021
- Bijdragen april 2021
- Bijdragen februari 2021
- Bijdragen januari 2021
- Bijdragen december 2020
- Bijdragen oktober 2020
- Bijdragen september 2020
- Bijdragen augustus 2020
- Bijdragen mei 2020
- Bijdragen april 2020
- Bijdragen februari 2020
- Bijdragen januari 2020
- Bijdragen december 2019
- Bijdragen november 2019
- Bijdragen oktober 2019
- Bijdragen september 2019
- Bijdragen augustus 2019
- Bijdragen juli 2019
- Bijdragen juni 2019
In dit gastblog delen medewerkers van het Amsterdamse Bos interessante kennis en ervaringen. Van bijzondere bomen tot onze Schotse Hooglanders, van festivals tot educatie. Lees mee!
NB Bij elke weblog kan helaas maar één foto geplaatst worden. Kijk op onze facebookpagina voor méér foto's.
Reacties
Je kunt op een blog reageren via de knop, 'reageer' onder het bericht. Reacties worden een paar keer per week verwerkt. Dit betekent dat het even kan duren voor jouw reactie zichtbaar is.
Ook als je zoveel mogelijk thuisblijft, laat het Bos je niet los. Voor het Bos was Jakoba Mulder heel belangrijk. Ondanks dat ze later hoofd is geworden van de afdeling Stedelijke Ontwikkeling van Amsterdam, bleef ze als stedenbouwkundig ontwerpster bekend als de juffrouw van het Bos. Vorig jaar hebben we haar bij het 85-jarig bestaan van het Bos geëerd met een eigen tulp. Een hele mooie tulp mag ik wel zeggen. En natuurlijk heb ik afgelopen herfst een aantal bollen in de eigen tuin geplant.
Driedubbele verrassing
Net als het Bos mij altijd weer verrast, deed ook de Jakoba Mulder-tulp dat. Uit een van de bollen kwam niet een, maar twee bloemen tegelijkertijd. En toen ik dat op de foto wilde zetten, kwam de volgende verrassing. Er bleek een kameleonspin op te zitten. Al het goede komt in drieën, wordt wel beweerd. Verrassing drie was dat deze kameleonspin ook nog eens een wilde bij te pakken had.
Ik had nog nooit een kameleonspin gezien. Nou heet de kameleonspin ook niet voor niks kameleonspin. Want net als een kameleon kan hij van kleur veranderen. Van wit naar geel en omgekeerd. Je vindt ze vooral op een gele of witte bloem. Of eigenlijk zeg ik dat verkeerd, je vindt ze dus meestal niet vanwege hun schutkleur.
'Kom maar in mijn hokkie'
Het verhaal is dat door deze camouflagetruc de spin minder snel wordt opgemerkt door zijn prooi. In plaats van een lekker maaltje nectar te vinden, wordt zo’n vlinder of bij dan zelf een hapje. En door z’n schutkleur wordt de spin weer minder snel een hapje voor hongerige vogels. De kameleonspin maakt geen web, maar zit uren stil met haar vier grote voorarmen wijd totdat er een slachtoffer langskomt. 'Kom maar in mijn hokkie.' Haar armen, niet zijn armen. Want het zijn altijd vrouwtjes die dat doen. Zij hebben voedsel nodig om eieren te maken. De veel kleinere volwassen mannetjes rennen alleen maar rond op zoek naar vrouwtjes.
Zonnebrand
Terwijl kameleons heel snel van kleur kunnen veranderen, doet de kameleonspin er best lang ...